Hönnun, skilvirkni og endingu hitastýringareininga (TCU) hafa bætt ferlastýringu í plastiðnaðinum frá því að þær voru fyrst notaðar á sjöunda áratugnum. Þar sem TCU-einingar eru almennt svo áreiðanlegar og fjölhæfar eru þær oft færðar til og tengdar mismunandi vatnsbólum og ýmsum mótum og vinnslubúnaði. Vegna þessarar tímabundnu tilvistar er helsta áhyggjuefnið fyrir TCU-einingar yfirleitt leki.
Lekar verða almennt vegna einhvers af eftirfarandi aðstæðum — lausra tengihluta; slitinna eða bilaðra þéttinga í dælunni; og vandamála með vatnsgæði.
Ein augljósasta uppspretta leka eru lausar tengihlutar. Þetta getur komið fram þegar samsetningargreinar, slöngur eða píputengi eru sett saman og tengd við TCU-eininguna. Lekar geta einnig myndast með tímanum þegar TCU-einingin hitnar og kólnar. Til að tryggja lekaþétta tengingu er alltaf best að:
• Skoðið bæði karl- og kvenþráðinn til að athuga hvort einhver mengun eða skemmdir séu á honum.
• Berið þéttiefni á karlþráðinn með því að nota þrjár umferðir af Teflon (PTFE) límbandi og berið síðan fljótandi þéttiefni pípulagningamannsins á, byrjað á öðrum þráðinum, þannig að fyrsti teipaði þráðurinn festist vel. (Athugið: Fyrir PVC þræði skal aðeins nota fljótandi þéttiefni, þar sem aukinn þungi PTFE límbands eða þéttiefna getur og mun valda sprungum.)
• Skrúfið karlþráðinn í kvenþráðinn þar til hann er handfastur. Merkið línu þvert yfir báða karl- og kvenkynsfleti tengingarinnar til að gefa til kynna upphaflega stöðu.
• Herðið tenginguna með stillanlegum skiptilykli (ekki rörtöng), annað hvort með TFFT (fingurfesting plús 1,5 snúninga) eða toglykil og merkið lokaherðingarstöðuna á aðliggjandi yfirborði.
Birtingartími: 15. ágúst 2023